Każdorazowe wykonywanie pomiarów dla każdego systemu w miejscu jego zastosowania byłoby czasochłonne i kosztowne, dlatego wszystkie widma tłumienia dźwięku są rejestrowane w warunkach znormalizowanych. Izolacyjność akustyczna jest w bardzo dużym stopniu zależna od częstotliwości. Aby uniknąć pracy z całym zestawem danych, wykres można zredukować do jednej liczby.
Niedogodnością takiej jednoliczbowej specyfikacji jest to, że taki sam wynik można otrzymać przy użyciu krzywych o zupełnie innych kształtach. Bardziej wyrazistą specyfikację jednoliczbową można otrzymać przy użyciu zindywidualizowanych krzywych odniesienia, opracowanych dla konkretnych wymagań. Takimi „przypadkami specjalnymi” są widmowe wskaźniki adaptacyjne C i Ctr. Uwzględniają one różne widma częstotliwości hałasu mieszkaniowego i hałasu drogowego, umożliwiając tym samym znalezienie w prosty sposób odpowiednich rozwiązań dla rozpatrywanego problemu.
Wskaźnik C uwzględnia następujące źródła hałasu:
- czynności mieszkaniowe (rozmowa, muzyka, radio, TV),
- zabawy dzieci,
- ruch kolejowy ze średnią i dużą prędkością,
- ruch drogowy na autostradach >80 km/h,
- samoloty odrzutowe w małej odległości,
- zakłady przemysłowe emitujące głównie hałas o średniej i wysokiej częstotliwości.
Wskaźnik Ctr uwzględnia takie źródła hałasu, jak:
- ruch uliczny miejski,
- ruch kolejowy z małymi prędkościami, śmigłowce,
- samoloty odrzutowe w dużej odległości, muzyka dyskotekowa,
- zakłady przemysłowe emitujące głównie hałas o niskiej i średniej częstotliwości.
Zatem, jeśli projektowany budynek znajduje się w dużym mieście, w bezpośrednim sąsiedztwie głównej drogi, wówczas najbardziej odpowiedni będzie wskaźnik Ctr. Jeśli natomiast budynek projektowany jest w bezpośredniej bliskości autostrady, wtedy najbardziej właściwy będzie wskaźnik C.
Mimo iż użycie skali decybelowej daje wygodne i poręczne liczby, to jej stosowanie wiąże się z wykorzystaniem dość niezwykłych zasad obliczeniowych. Jeśli natężenie źródła hałasu zostanie podwojone, wówczas łączna liczba decybeli zwiększa się tylko o 3. Dziesięciokrotne zwiększenie hałasu, np. dziesięć wentylatorów elektrycznych zamiast jednego, powoduje jedynie podwojenie się poziomu hałasu, tj. wzrost o 10 dB. Dla uzupełnienia tych wyjaśnień należałoby także wspomnieć, że spadek poziomu hałasu o połowę nie jest odczuwany przez ludzkie ucho jako zmniejszenie się o połowę natężenia dźwięku. Generalnie obowiązują tu następujące zasady:
- różnica 1 dB jest praktycznie niezauważalna;
- różnica 3 dB jest ledwo odczuwalna;
- różnica 5 dB stanowi wyraźną różnicę;
- różnica 10 dB oznacza zmniejszenie o połowę/podwojenie się poziomu hałasu.