Szkło Float

Proces produkcji szkła float, wynaleziony przez firmę Pilkington w 1952 roku, jest obecnie stosowaną na całym świecie standardową metodą wytwarzania szkła wysokiej jakości. Zanim szkło float zostanie zastosowane w budynkach i pojazdach poddawane jest dalszej obróbce. Proces, który początkowo umożliwiał produkcję szkła jedynie o grubości 6 mm, obecnie pozwala na wytwarzanie szkła o grubości od 0,4 do 25 mm.

Dokładnie wymieszane surowce tzw. wsad są topione w piecu. Płynne szkło o temperaturze około 1000°C jest nieustannie wylewane z pieca do płytkiej wanny z płynną cyną w atmosferze o kontrolowanym składzie chemicznym. Szkło płynie po cynie i rozlewa się uzyskując płaską powierzchnię. Grubość kontrolowana jest przez dobór prędkości, z jaką zestalająca się wstęga szklana wypływa z wanny.
Po odprężeniu (kontrolowanym schładzaniu) pojawia się szkło w postaci polerowanego ogniowo produktu o równoległych powierzchniach. Fabryka produkcji szkła float, pracując bez przerwy podczas ‘‘kampanii’’ trwającej od 11 do 15 lat, wytwarza rocznie około 6 tysięcy. kilometrów szkła o grubości od 0,4 do 25 mm i szerokości przekraczającej trzy metry. Do koncernu Pilkington należy 25 fabryk, a w kolejnych dziewięciu firma ma udziały.